11 أَقَا يجّن وَاوَاڒ ذَايس تِّقث: مڒَا نمُّوْث اَكِذس، أُوْشَا أَ ندَّر اَكِذس.
شْوِيت ن ڒْوقث إِݣ يقِّيمن وَار ذَايِي ثْࢲرّ شَا دُّنشْت-أَ، وَلَكِن كنِّيو اَذَايِي ثࢲرم. وَامِي نش دَّرغ، ؤُڒَا ذ كنِّيو اَذ تدَّرم.
شُوْف، مڒَا نْشَرش اَكِذس ذݣ يِجّن ن ڒْموْث اَم ثنِّي إِي يݣَّا نتَّا، أَمنِّي عَاوذ إِي كِذس غَا نْشَرش ذݣ يِجّن ن لْقِيَامَا اَم ثنِّي إِي يݣَّا نتَّا.
فَا مڒَا نمُّوْث نشِّين اَك لْمَسِيح، نْتَامن عَاوذ اَكِذس ندَّر.
وَاه، نتَّا يتْوَاصلّب خ صَّلِيب س ضُّوْعف، وَا إِنَّمَا يتدَّر س جّْهذ ن أَربِّـي. أَمنِّي ؤُڒَا ذ نشِّين. نضْعف اَم ضُّوْعف نّس نتَّا، وَا إِنَّمَا جَارَاوم نْتدَّر اَكِذس نتَّا س جّْهذ ن أَربِّـي.
ڒبْدَا نَربُّو ذِي دَّات نّغ ڒْموْث ن عِيْسَى بَاش اَذ د تْمظْهَار ؤُڒَا ذ ثُوْذَارْث ن عِيْسَى ذِي دَّات نّغ.
سّنِّي نشِّين يعْنِي يِنِّي عَاذ يدَّرن يعْنِي ينِّي عَاذ اَقَانغ ذِي دُّنشْت-أَ اَتَاف اَكِذْسن نتْوَارْفع غَار وجنَّا ذݣ يسيْنُوْثن بَاش أَ نْمڒْقَا اَك سِيذِيثْنغ ذِي لْهَوَا. وَا ٱمنِّي اَكِذس نِيڒِي إِ ڒبْدَا.
نتَّا يمُّوْث خَانغ بَاش أَ ندَّر اَكِذس وَاخَّا نشِّين نْفَاق نِغ نطّص ذݣ ونْضڒ.
أَقَا يجّن ن وَاوَاڒ ذَايس تِّقث أُو لَابُد اَذ يتْوَاقْبڒ مَارَّا، يعْنِي عِيْسَى لْمَسِيح يُوْسَا-د غَار دُّنشْت-أَ بَاش اَذ يسنْجم يِنِّي يعصَّان، زَّايْسن نش إِݣ يدْجَان ذ لْعَاصِي ذ اَمقّْرَان خَاسن مَارَّا.
أَقَا يجّن ن وَاوَاڒ ذَايس تِّقث يعْنِي ونِّي يرزُّوْن اَذ يِيڒِي ذ اَرَّايس ن جْمَاعث قَا يرزُّو يجّن ن ثْمسْڒَايْث ذ ثَصبْحَانْت.
أَوَاڒ-أَ إِي قَّارغ ذَايس تِّقث. نش خْسغ شك اَذ تْوكّْذذ خ ثْمسْڒَايِين-أَ إِ يِنِّي إِي يُوْمْنن زِي أَربِّـي بَاش اَذ د اَرّن ڒْبَاڒ نْسن اَذ طوّْعن يخف نْسن س لْحَسَانَاث. ثِمسْڒَايِين-أَ ذ ثِصبْحَانِين س وَاطَّاس نفّْعنْت يوْذَان.