12 أَمُّو اَذ تْوَاحكْمنْت مِينْزِي سمْحنْت ذِي لْوَعذ نْسنْت إِي ݣِّينْت ذ اَمزْوَارُو.
شَان يِجّن مڒَا يدْجُوْز، ئِتْخصَّا-يَاس اَذ يشّ ذِي ثدَّارْث نّس بَاش خْمِي غَا ثْمُوْنم اَتَاف وَار كنِّيو يتْحِسِّيب شَا أَربِّـي. خْمِي د غَا اَسغ نش اَتَاف اَكنِّيو وصِّيغ خ ثْمسْڒَايِين نِّي نّغْنِي.
نش ستْعجِّيبغ ذَايْوم، ذغْيَا ثْسمْحم ذِي أَربِّـي إِي ذَاوم د يڒَاغَان س اَرْضَا ن لْمَسِيح ثْذفَّارم شَان ن لإِنْجِيل نّغْنِي مْزُوَّار!
فَا ثَاجَّاڒِين ثِمزْيَانِين وَار ثنْت تْسجَّال شَا عْلَاحْسَاب لْمُعَاوَنَا. نِثنْتِي خْمِي غَا ثذْفَارنْت شّهَاوَاث نْسنْت كْتَار زِي لْمَسِيح اَتَاف رزُّوْنْت اَذ مڒْشنْت.
عَاوذ اَذ ذوْڒنْت ذ ثِمعْݣَازِين ݣُّوْرنْت زِي ثَدَّارْث غَار ثدَّارْث تݣّنْت فَرْق-شّْغڒ. مَاشِي ذ ثِمعْݣَازِين وَاهَا، تْعَاوَاذنْت ڒخْبُوْرَاث تَاذْفنْت ذِي شّْغُوْرَاث ن مِيدّن قَّارنْت ثِمسْڒَايِين وَار يتْخصَّا شَا اَذ تْوَانَّانْت.
آي أَيثْمَا، ئِتْخصَّا وَار زَّايْوم يتِيڒِي بُو اَطَّاس ن يمْسڒْمَاذن، أَقَا ثسّْنم بلِّي نشِّين يمْسڒْمَاذن اَتَاف اَخَانغ يزيَّار أَربِّـي ذِي لْحِسَاب.
أَقَا ثُوْوض-د ڒْوقْث بَاش اَذ يبْذَا لْحِسَاب جَار اَيثْبَاب ن ثدَّارْث ن أَربِّـي. مڒَا اَذ يبْذَا لْحِسَاب-أَ جَارَانغ مِين غَا يوقْعن إِ يِنِّي وَار يتْطِيعِين شَا إِ لْإِنْجِيل ن أَربِّـي؟