12 ئِمْسخَّارن يتْخصَّا أُو لَابُد اَذ يڒِين ذ يرْيَازن ن يِجّن ن ثمْغَارْث وَاهَا، أَذ حكّْمن خ يحنْجِيرن ذ ثُوْذْرِين نْسن مْلِيح.
نش ذ بُوْلُس اَكِذِي تِيْمُوْتَاوُس نشِّين ذ يخدَّامن ن عِيْسَى لْمَسِيح. نْتَارِي ثَبْرَات-أَ إِ صَّالِحِين ن عِيْسَى لْمَسِيح إِي يدْجَان ذِي ثنْذِينْت ن فِيلِيـپِّـي ذ اَرُّوْيَاس نْسن ذ نُّيَاب نْسن.
فَا اَرَّايس ن جْمَاعث مَاشِي اَم يِجّن ن بْنَاذم إِي تْعيَّابن يِوْذَان. أُو لَابُد اَغَارس ثِيڒِي يجّن ن ثمْغَارْث وَاهَا. أُو لَابُد اَذ يحْكم خ يِيخف نّس اَذَايس يِيڒِي لْمَعْقُوْل ذ لْإِحْتِرَام اَذ يتْرحَّاب زݣ ينوْجِيون اَغَارس ثِيڒِي ثْزمَّار اَذ يسڒْمذ يوْذَان.
أَمنِّي عَاوذ يمْسخَّارن أُو لَابُد اَذ يڒِين مْوقّرِين اَغَارْسن يِيڒِي وَاوَاڒ، أَتَاف وَار سسّن شَا اَطَّاس ن شّْرب وَار ظمّْعن شَا ذِي ڒوْسخ ن دُّنشْت-أَ.