1 ذ اَمزْوَارُو تْوصِّيغ-كنِّيو اَذ تتَّارم إِ أَربِّـي اَث تدْعِيم اَث طلْبم اَث تْشكَّرم خ مَارَّا يوْذَان
مَانَايَا أَربِّـي وَار ت يُوْوِي شَا ذِي زْمَان ن ڒقْفَاڒث، وَلَكِن ڒخُّو يُوْمَر مَارَّا يوْذَان ذِي مْكُڒ اَمْشَان بَاش اَذ تُوْبن.
ذ اَمزْوَارُو، تْشكَّرغ أَربِّـي خَاوم مَارَّا إِذْوم س يِيسم ن عِيْسَى لْمَسِيح ڒَاحقَّاش لإِيمَان نْوم اَرِّين-اَس-د ڒخْبَار ذِي دُّنشْت-أَ ثكْمَاڒ.
وَلَكِن أَ نحْمذ أَربِّـي! وَاخَّا ثْطَاعم إِ ڒْمُعْصِيّث قْبڒ، ڒخُّو ثْطَاعَام س وُوْڒَاون نْوم إِ ؤُسڒْمذ نِّي إِي كنِّيو يسِّيوْضن. ثهْنَام زِي ڒْمُعْصِيّث، ثْذوْڒم ذ يسمْغَان إِ مِين يدْجَان نِيشَان.
شُوْف، سِيْوْضغ-اَوم-د مَانَاينِّي يدْجَان مُهِم تُوْغَا قبْڒغ-ث نش س يِيخف ينُو، يعْنِي لْمَسِيح يمُّوْث عْلَاحْسَاب ڒْمُعْصِيَاث نّغ مَامّش يقَّار لْكِتَاب.
أَمنِّي إِي نْوصَّا تِيتُوْس وَامِي تُوْغَا يبْذَا يجمّع زِي قْبڒ ڒْخِير ن صَّذَاقَا-يَا زَّايْوم، ڒخُّو نْوصَّا-ث اَت يكمّڒ.
فَلِيهَذَا نِّيغ-اَوم وَار تفْشِيڒث شَا عْلَاحْسَاب اَعدّب ينُو خَاوم ڒَاحقَّاش مَانَايَا اَكنِّيو ينْفع.
شكَّرم ڒبْدَا أَربِّـي بَابَاثْنغ خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين ذݣ يِيسم ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح.
مَارَّا ظُّرُوْف إِي ذِي ثدْجَام تَّارم إِ أَربِّـي خَاسن س أَرُّوْح يقدّْسن س مَارَّا لْأَنْوَاع ن ثْࢲَادْجِيث ذ دُّعَاء. سْخذْمم ڒَعْقڒ نْوم ذِي مَانَايَا، أَرّم-د ڒْبَاڒ نْوم س يِجّن ن صّْبَر، تَّارم خ مَارَّا صَّالِحِين.
تْشكَّرغ أَربِّـي كُڒ ثْوَاڒَات خْمِي ذَايْوم تْفكَّرغ.
وَار كسِّيم بُو ومْنُوْس خ وَالُو. س ثْࢲَادْجِيث نْوم ذ دُّعَاء نْوم اَكِذْسن شُّكر نْوم اَذ تْقدّْمم مَارَّا ثِمسْڒَايِين س طَّلَابَاث نْوم إِ أَربِّـي.
أَذ يَرْنِي سِيذِيثْنغ ڒمْحِبّث نْوم اَك وَايَاوْيَا اَت يسْفيّض س وَاطَّاس اَك مَارَّا يوْذَان اَم نشِّين نخْس-يكنِّيو.
آي أَيثْمَا، ئِتْخصَّا أُو لَابُد أَ نْشكَّر أَربِّـي خَاوم ڒبْدَا. قَا مَانَايَا نِيشَان مِينْزِي لْإِيمَان نْوم يتمْغُوْر س وَاطَّاس، مِينْزِي عَاوذ ڒمْحِبّث نْوم ثْرنِّي اَك وَايَاوْيَا.
يخس مَارَّا يوْذَان اَذ تْوَاسْنجْمن اَذ اَوْضن اَذ سّْنن لْحَقِيقَا.
قَا ثَاجَّاڒْت ن صَّح ثنِّي وَار غَار يدْجِي حَدّ اَقَا ذ نتَّاث يتݣّن لْأَمَال نّس ذِي أَربِّـي تْغِيمَا تدْعَا أَربِّـي تتَّار-اَس دْجِيڒث ذ نْهَار.
فَا اَخدَّام ن سِيذِيثْنغ لَابُد وَار يتْمنْغِي شَا س وَاوَاڒ اَطَّاس؛ ئِتْخصَّا-ٱس اَذ يِيڒِي ضْرِيف اَك مَارَّا يوْذَان، أَتَاف يسّن اَذ يسڒْمذ، أَتَاف غَارس تَّاسِع ن ڒْخَاضَر.
شُوْف، أَرْضَا ن أَربِّـي يتْمظْهَار-اَسن-د إِ مَارَّا يوْذَان يتَاوِي-ثن غَار مَانِي غَا تْوَاسْنجْمن.
سْفكَّر-اَثن حمَا وَار تْعيِّبن حَدّ، وَار تْمنْغِين شَا س وَاوَاڒن، أَذ يڒِين تْرَانْكِيڒ، أَذ سْخذْمن يجّن ن تَّوَاضُع اَك مَارَّا يوْذَان.
نخْس اَذ تْحَوْڒم كنِّيو س وُوْڒ كُڒ يجّن اَم قْبڒ بَاش اَذ تِيڒِيم كنِّيو متْأَكدِّين ذِي لْأَمَال نْوم اَڒ ونݣَّارُو.
عْتَرْفث س ڒْمُعْصِيَاث نْوم كنِّيو إِ وَايَاوْيَا، ࢲَّادْجث خ وَايَاوْيَا حمَا ٱذ تْݣنْفَام. ثْࢲَادْجِيث ن بْنَاذم إِݣ يدْجَان نِيشَان نتَّاث ذَايس جّْهذ اَطَّاس نتَّاث ثفْسُوْس.