18 شكَّرم-ث ذِي مَارَّا ثِمسْڒَايِين. لِأَنَّا ذ مَانَايَا إِݣ يتْرَاجَا أَربِّـي زَّايْوم ذِي عِيْسَى لْمَسِيح.
شكَّرم ڒبْدَا أَربِّـي بَابَاثْنغ خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين ذݣ يِيسم ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح.
وَار كسِّيم بُو ومْنُوْس خ وَالُو. س ثْࢲَادْجِيث نْوم ذ دُّعَاء نْوم اَكِذْسن شُّكر نْوم اَذ تْقدّْمم مَارَّا ثِمسْڒَايِين س طَّلَابَاث نْوم إِ أَربِّـي.
مَارَّا مِين تݣّم س وَاوَاڒن نِغ س لْحَسَانَاث، ئِتْخصَّا اَذ تݣّم مَانَايَا مَارَّا عْلَاحْسَاب يسم ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى اَزَّايس تْشكَّرم أَربِّـي بَابَاثْنغ.
أَقَا ڒْخَاضَر ن أَربِّـي يتْخصَّا-كنِّيو اَذ تِيڒِيم ثصْفَام اَذ تْبعّْذم زِي لْفَسَاد.
إِذن لَابُد س عِيسَى إِي زِي غَا نحْمذ أَربِّـي ذِي مْكُڒ ڒْوقْث. ذ ثَانِيتَا ذ دْبِيحث إِي غَا نْقدّم إِ أَربِّـي، يعْنِي مڒَا نعْتَرف س يِيسم نّس.
لِأَنَّا مَانَايَا ذ ڒْخَاضَر ن أَربِّـي يعْنِي مڒَا ثݣِّيم مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان اَتَاف اَذ تقْضَام خ وَاوَاڒن يجَهْڒن ن يرْيَازن نِّي إِي ذِي ثدْجَا ثُوْبُّوْهْڒِيَا أُو صَافِي.
خ مَانَايَا نْهُوْرَاث نِّي إِي ذَاوم يتْغِيمَان ذِي دَّات نْوم مَاشِي اَثن ثْسعْذُوْم عْلَاحْسَاب شّهَاوَاث ن بْنَاذم؛ لَّا، سعْذُوْم-ثن عْلَاحْسَاب ڒْخَاضَر ن أَربِّـي.
دُّنشْت-أَ اَقَا ثْعدُّو-د اَكِذس شّهَاوَاث نّس، وَلَكِن ونِّي يتݣّن ڒْخَاضَر ن أَربِّـي اَذ يقِّيم يدَّر إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث.