23 وَامِي تُوْغَا خَاس تْبُوْصَارن، نتَّا وَار خَاسن د يَارِّي شَا اَبُوْصَار نْسن. وَامِي تُوْغَا ث تْعدَّابن، نتَّا وَار ثن يهدّذ شَا؛ لَّا، نتَّا يسلّم يخف نّس ذݣ يفَاسّن ن ونِّي يتحْكَامن نِيْشَان.
نشِّين حكّْمن خَانغ نِيشَان، نسْذَاهدْج لْحُكم-أَ عْلَاحْسَاب مِين نݣَّا. وَلَكِن اَرْيَاز-أَ وَار يݣِّي شَا مِينْخف."
ئِڒَاغَا عِيْسَى س يِجّن ن ثْمِيجَّا ثجْهذ ينَّا: "آ بَابَا، نش بُوْحْبڒ ينُو سلّْمغ-اَش-ث ذݣ يفَاسّن نّش." وَامِي ينَّا مَانَايَا يَارَّا نّفْس صَافِي يمُّوْث.
ئِسّقْسَا-ث اَطَّاس وَلَكِن عِيْسَى وَار خَاس د يَارِّي شَا قَاع.
مَايمِّي؟ أَربِّـي يزمّم يجّن ن نْهَار إِي ذِي غَا يحَاسب مَارَّا يوْذَان س ڒْحَقّ خ وفُوْس ن بْنَاذم نِّي إِݣ يخْضَر. يُوْشَا-ٱسن دَّلِيل إِ مَارَّا يوْذَان خ مَانَايَا وَامِي ثِيذ يسكَّر زِي ڒْموْث."
آ سِيذي، ڒخُّو خْزَر مَامّش ذَانغ تْهدَّاذن، ؤُش-اَنغ إِ نشِّين لْعِبَاد نّش أَ نسِّيوڒ س وَاوَاڒ نّش س زْعَامث.
قِّيمن رجّْمن سْتِيفَان س وزْرُو نتَّا ينَّا: "آ سِيذِيثْنغ عِيْسَى، قْبڒ بُوْحْبڒ ينُو!"
شَاوْل عَاذ يتْهدَّاذ س ڒْموْث يمحْضَارن ن سِيذِيثْنغ. ئِكَّر يرُوْح غَار اَرَّايس ن ڒْفُقَهَا،
وَلَكِن شك س ثْغنَّانْت-أَ إِي ذَايك ذ وُوْڒ نّش وَار يتُوْبن شَا تسْمُوْنِيذ اَغْضَاب إِ يِيخف نّش اَڒ يُوْم لْحِسَاب ذ لْعِقَاب، نْهَار إِي ذِي د غَا يمظْهَار ڒْحُكم ن أَربِّـي س ڒْحَقّ.
أُو كنِّيو آي أَيثْبَاب ن يسمْغَان اَذَاسن ثݣّم كِيف-كِيف، مَاشِي اَثن تْسِݣّْوْذم. أَقَا ثسّْنم بلِّي بَاب نْوم ذ بَاب نْسن نتَّا ذ يجّن اَقَاث ذݣ وجنَّا، وَار يتݣّ بُو س وُوْذمَاون.
مَانَايَا ذ يجّن ن دَّلِيل بلِّي لْحُكم ن أَربِّـي يدْجَا نِيشَان، أُو س دَّلِيل-أَ اَكنِّيو يحْسب ثسْذَاهدْجم ڒْمُلْك نّس إِي خف ثْعدّْبم.
خ سَّبَاب-أَ نش قَا تْعدَّابغ خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ ثِيْنَا وَلَكِن وَار تْسذْحِيغ شَا، نش سّْنغ ونِّي إِي زِي ؤُمْنغ. تيّْقغ نتَّا يزمَّر اَذ يحْضَا لْأَمَانَا نِّي إِي كِذس جِّيغ حتَّا ٱڒ نْهَار نِّي اَنݣَّارُو.
سَّا ٱڒ ثْسَاونْت يتْرَاجَا-اَيِي يجّن ن تَّاج ن صُّلْح اَݣ أَربِّـي ونِّي إِي ذَايِي غَا يُوْش سِيذِيثْنغ إِي يدْجَان ذ لْقَاضِي نِيشَان؛ أَذَايِي-ث يُوْش ذِي نْهَار نِّي ن لْحِسَاب. مَاشِي اَذَايِي-ث يُوْش إِ نش وَاهَا؛ لَّا، أَث يُوْش إِ مَارَّا يِنِّي يتخْسن نْهَار نِّي إِي ذِي د غَا يمظْهَار.
فكَّرث مْلِيح ذِي عِيْسَى نتَّا مشْحَاڒ يصْبَر خ شّْمَايث إِي ذَاس يعَارّْضن بَاش كنِّيو وَار تِيحْڒم شَا وَار تفْشِيڒم شَا.
وَار تَارَّاث شَا شَّرّْ س شَّرّْ نّغْنِي نِغ ڒْعِيب س ڒْعِيب نّغْنِي. لَّا، بَرْكث ينّغْنِي، مَايمِّي؟ مِينْزِي يڒَاغَا-د خَاوم إِ مَانَايَا بَاش اَذ تْخَاڒْسم س يِجّن ن لْبَرَكَا.
فَالِيهَذَا يِنِّي يتْوَاعدَّابن س اَرَّاي ن أَربِّـي، ئِتْخصَّا-يَاسن اَذ سلّْمن ڒَعْمَار نْسن ذݣ يفَاسّن ن لْخَالِق نْسن نتَّا إِي ذِي ثدْجَا تِّقث، أَذ قِّيمن تݣّن مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان.
ࢲْرِيغ اَجنَّا ينُوْرْزم ذِنِّي يجّن ن ؤُيِيْس ذ اَشمْڒَاڒ، ونِّي خَاس ينْيِيْن قَّارن-اَس ڒَامَان ذ ڒْحَقّ. ئِتْحَاسَاب يتْحَرَاب س ڒْحَقّ.