1 أيث-كورينث 14:2 - ثريفيث 20202 شُوْف، ونِّي يسَّاوَاڒن س لُّغَا رُوْحِيَا، مَا يسَّاوَاڒ اَك يِوْذَان؟ لَّا، ئِسَّاوَاڒ اَك أَربِّـي. وَار ذِنِّي حَدّ إِي ذَاس يفهّْمن، ئِقَّار ثِمسْڒَايِين س أَرُّوْح يقدّْسن ذَايْسنْت ڒْمَعْنَاث ينُوْفَّرن. Δείτε το κεφάλαιο |
ذِي جْمَاعث-أَ ن ڒْمُوْمِنِين يرتّب أَربِّـي ذ اَمزْوَارُو أَرُّسُل، وِيس ثْنَاين لْأَنْبِيَا، وِيس ثْڒَاثَا يمْسڒْمَاذن، منْبَعْد يِنِّي يسْخدَّامن لْمُعْجِيزَاث ذ يِنِّي غَار دْجَانْت لْقُدْرَاث بَاش اَذ سْݣنْفَان يوْذَان، ذ يِنِّي يتْعَاوَانن، ذ يِنِّي يتْكلَّافن س ڒْخذْمث، ذ يِنِّي يسَّاوَاڒن س ڒبْعَاض ن لُّغَاث رُوْحِيَاث.
أَقَا قَّارغ-اَوم يجّن ن ثْمسْڒَايْث ڒْمَعْنَا نّس ينُوْفَّرن: قَا وَار نتْمتِّي شَا س مَارَّا إِذْنغ. خْمِي غَا يصُوْض زَّامَّار اَنݣَّارُو اَتَاف أَ نْبدّڒ مَارَّا إِذْنغ ذِي صِّفث نّغْنِي. مَانَايَا اَذ يِيڒِي ذغْيَا ذݣ يِجّن ن وَارْمَاش ن ثِيطّ. أَذ يصُوْض زَّامَّار نِّي ثُمَّا اَذ د تْوَاسْنكَّرن يمتِّينن يعْنِي اَذ دُوْمَان إِ ڒبْدَا أَ نِيڒِي نْبدّڒ ذِي صِّفث نّغْنِي.
أُو بْڒَا شّكّ مشْحَاڒ ثدْجَا ذ ثَمقّْرَانْت ڒْمَعْنَا ينُوْفَّرن ن لْإِيمَان: نتَّا، ذ بْنَاذم إِي د يمظْهَارن، ذ أَرُّوْح إِي خَاس يشهْذن. نتَّا، ذ لْمَلَائِكَاث إِي ذَايس يخْزَرن، ذ ڒݣْنُوْس إِي زَّايس يتْوَابشَّرن. نتَّا، ذِي دُّنشْت-أَ يِنِّي إِي زَّايس يُوْمْنن، ذ لْعَظَمَا ن وجنَّا إِي ث يقبْڒن.