In sellah dawk zayld's ksawt vadda, “Dess is geviss unsah Gott; miah henn eem gedraut, un eah hott uns saylich gmacht. Dess is da Hah, miah henn unsah fadrauwa in een gedu, vella fraylich un froh sei in sei saylichkeit.”
Zion, du es goodi zeiya bringsht, gay nuff uf en hohchah berg. Jerusalem, du es goodi zeiya bringsht, hayb dei shtimm uf mitt macht, hayb si uf un feich dich nett. Sawk zu di shtett funn Juda, “Do is eiyah Gott!”
Feich dich nett; ich binn bei diah. Sei nett engshtlich; ich binn dei Gott. Ich mach dich shteik un helf diah; ich hayb dich uf mitt di rechts hand funn mei gerechtichkeit.
Dess is vass da Hah sawkt— deah es dich gmacht hott, un kshaffa hott in di muddah's leib; deah es diah helfa zayld: Feich dich nett, mei gnecht Jakob, un du Jesurun, deah es ich groofa habb.
Feich dich nett, du zaylsht dich nett shemma, sei nett gedruvveld, du vasht nett fashohmd; dei shohm vo du yung voahsht zaylsht fagessa, un zaylsht nimmi droh denka an dei faniddahres, vo du en vitt-fraw vadda bisht.
Diah leit funn Juda un Israel, vi diah als gnumma voahret fa en fluch unnich di heida, so zayl ich eich frei macha un diah zaylet en sayya sei. Feichet eich nett, un losset eiyah hend shteik sei.”