Diah zaylet naus gay mitt frayt, un kfiaht sei mitt fridda; di berga un hivla zayla singa fannich eich, un awl di baym im feld shlauwa iahra hend zammah.
Ksaykend sinn selli shaff-leit es da meishtah vakkah find vann eah kumd; voahlich, ich sawk eich, eah risht sich un macht si an da dish hokka un eah kumd un voaht eena ab.
un hott ksawt zu eena, “Veah-evvah es dess kind ohnemd in meim nohma, nemd mich oh. Un veah-evvah es mich ohnemd, nemd sellah oh vo mich kshikt hott, fa deah vo sich's glensht uf haybt unnich eich, is da vann vo's graysht is.”
Ich loss fridda bei eich; mei fridda gevvich zu eich; ich gebb eich da fridda nett vi di veld gebt. Losset eiyah hatza nett gedruvveld sei un feichet eich aw nett.
Ich habb eich dee sacha ksawt so es diah fridda havva sellet deich mich. In di veld zaylet diah dreebsawl havva, avvah froiyet eich, ich binn di veld ivvah-kumma.”
Hott nett deah vo eahdich ksha macht, es recht ivvah da glumba clay vo eah yoost? Aus ay glumba clay macht eah ay satt ksha fa psuch, un en anres fa alli dawk yoosa.
Nau zu em ayvicha Kaynich, deah vo nett shtauva kann un nett ksenna sei kann, da aynsisht Gott mitt veisheit, zu eem sei eah un hallichkeit funn ayvichkeit zu ayvichkeit. Amen.
Du hosht een fa en katzi zeit niddahra gmacht es di engel; du hosht een gekrohnd mitt hallichkeit un eah, un hosht een ivvah awl di verka funn dei hend ksetzt.
Dee sacha kumma so es eiyah glawva—vo may veaht is es gold vass fagayt, un vass broviaht vatt deich feiyah—shtandhaftich kfunna sei kann zumm lohb, hallichkeit un eah, vann Jesus Christus moll kumd,
Fasell sawkt da Hah Gott funn Israel, ‘Ich habb fashprocha es dei haus-halding un dei faddah sei haus-halding fannich miah lawfa sella fa'immah.’ Avvah nau sawkt da Hah, ‘'Sis veit funn miah; selli es mich eahra, zayl ich eahra; avvah selli es mich fa'achta zayla fa'acht vadda.