1 Ich frohk dann, hott Gott sei leit vekk kshtohsa? Ich dayt nett denka! Fa ich binn aw en Israeliddah, fumm Abraham sei nohch-kummashaft un funn di kshlecht funn Benjamin.
Un da Hah hott ksawt, “Ich zayl Juda aw vekk funn mei ksicht du so vi ich Israel vekk gedu habb. Ich zayl Jerusalem nett ohnemma, dee shtatt es ich gnumma habb fa mei sei, un aw nett da tempel es ich ksawt habb, ‘Mei Nohma soll datt sei.’”
Eah zayld kumma un selli layns-leit doht macha un da vei-goahra naus layna zu anri.” Vo si dess keaht henn, henn si ksawt, “Oh nay, sell kann nett sei!”
“Ich binn en Yiddishah mann, geboahra in Tarsus, en shtatt in Cilicia, avvah ich voah ufgezowwa in dee do shtatt. Ich binn pinklich gland vadda veyyich di foah-feddah iahra Ksetz beim Gamaliel, un voah eahnshtlich fa Gott, grawt vi diah sind heit.
So frohk ich dann, sinn si kshtolbaht es si anna kfalla sinn? Nay, ich denk moll nett! Avvah deich iahra falles is di saylichkeit kumma zu dee vo kenn Yudda sinn. Dess voah fa di Yudda fagunshtlich macha.
Ich dayt moll nett denka! Loss Gott voah kfunna sei, un alli mensh en leeyah; so vi's kshrivva shtayt, “So es du gerecht kfunna vasht in dei vadda, un es du ivvah-kumsht vann du gricht vasht.”
Ich voah beshnidda uf em achta dawk. Ich binn funn di nohch-kummashaft funn Israel, funn di kshlecht fumm Benjamin, en Hebrayah geboahra funn di Hebrayah. Un noch em Ksetz binn ich en Pharisayah.