Si sinn greedichi hund, es nett satt vadda, si henn nee nett genunk. Si sinn shohf-heedah es nix fashtayn, si gayn iahra ayknah vayk, si gukka yusht aus fa sich selvaht, alli vann funn eena.
Diah hend mich faniddaht zu mei leit fa poah hend foll geahsht un bissel broht. Bei leeya zu mei leit es gleicha leeya heahra, hend diah selli iahra sayla doht gmacht es nett shteahva sedda un selli es nett layva sedda hend da glost layva.
“Oh, ich vott ayns funn eich dayt di tempel doahra zu macha, so es diah nett feiyah uf mei awldah du daydet fa nix! Diah sind miah nett kfellich,” sawkt da Awlmechtich Hah, “un ich nemm kenn opfah funn eich.
Eah soll kenn siffah sei, un nett en fechtah, avvah en ruichah mann. Eah soll nett zadda mitt leit, nett uneahlich sei un lushta noch geld adda geitzich sei.
No hott da Micha ksawt zu eem, “Bleib do bei miah un sei en faddah un en preeshtah zu miah, un ich gebb diah zeyya shtikkah silvah's yoah mitt dei glaydah un dei kosht.” So is da Lefiddah nei ganga.
Vo si am Micha sei haus voahra, henn si di shtimm gekend funn demm yunga Lefiddah. So sinn si nivvah ganga un henn een kfrohkt, “Veah hott dich do heah gebrocht? Vass bisht du am du do an demm blatz? Favass bisht du do?”