Fasell, voahdet uf mich,” sawkt da Hah, “voahdet biss ich ufshtay fa en zeiknis. Ich habb ausgmacht fa di heida zammah samla, di kaynich-reicha zammah bringa un mei zann ausleahra uf si, mitt awl mei gleedichah zann. Di gans veld zayld ufgebrend vadda beim feiyah funn meim haysa zann.”