Shpaydah vann dei boo dich frohkt, ‘Vass is dess?’ solsht du sawwa zu eem, ‘Mitt en mechtichi hand hott da Hah uns aus Egypta, un aus gnechtheit gebrocht.
Vekk uf, vekk uf, mach dich shteik, du oahm fumm Hah. Vekk uf, so vi in di alda dawwa, so vi in di layves-zeida funn lang zrikk. Voah's nett dich es Rahab fahakt hott, es es dracha-diah deich kshtocha hott?
Da Hah hott sei heilichah oahm blutt gmacht fannich di awwa funn awl di heida, un di endah funn di gans eaht zayla di saylichkeit funn unsah Gott sayna.
Fasell mach ich dess gebott, ‘Ennichi leit, folk adda shprohcha es shvetza geyyich da Gott fumm Shadrach, Meshach un Abednego sella in shtikkah kakt sei un iahra heisah zammah grissa sei uf en haufa; es hott kenn anra gott es leit aus di kfoah halda kann vi dess.’”
Eah nemd leit aus di kfoah un macht si frei; eah dutt zaycha un vundahra, im himmel un uf di eaht. Eah hott da Daniel aus di kfoah gnumma, aus di graft funn di layb.”
Si henn's leet fumm Mosi, Gott sei gnecht, ksunga, un's leet fumm Lamm, un henn ksawt, “Grohs un vundahboah sinn dei verka, oh Hah Gott, du Awlmechtichah. Gerecht un voahlich sinn dei vayya, du Kaynich funn di leit funn alli lendah.