Du gebsht uns andvat deich dei vundahboahri verka in gerechtichkeit, oh du Gott funn unsah saylichkeit, du es di hofning bisht biss an's end funn di eaht, un biss an da veitsht vekk say,
Eah hott an sei bamhatzichi leevi un sei shtandhaftichkeit zumm haus funn Israel gedenkt. Awl di leit biss an's end funn di veld henn di saylichkeit funn unsah Gott ksenna.
No shikt eah reyyah fa da sohma es diah in da grund sayyet, un's ess-sach es kumd fumm land zayld feel un blendi sei. In sellem dawk zayld eiyah fee vayda in grohsi feldah.
Da Hah hott sei heilichah oahm blutt gmacht fannich di awwa funn awl di heida, un di endah funn di gans eaht zayla di saylichkeit funn unsah Gott sayna.
Eah zayld uf shtay un sei leit fiahra in di graft fumm Hah, in di macht fumm nohma fumm Hah, sei Gott. No zayla si aus di kfoah layva, veil eah hohch gacht sei zayld biss an's end funn di eaht.
“Si zayla iahra sohma sayya in fridda, da vei-shtokk gebt sei frucht, es land macht sacha vaxa, un da himmel lost da dau falla. Ich zayl di leit vo noch ivvahrich sinn awl dee sacha gevva.
Ich nemm di greeks-veyya vekk fumm Ephraim, un di greeks-geil funn Jerusalem, un da greeks-bow zayld fabrocha sei. Da kaynich zayld fridda macha unnich di heida. Eah zayld roola funn aym say zumm anrah, un fumm Revvah biss an's end funn di eaht.
Mei nohma is hallich unnich di heida, fumm blatz vo di sunn ufkumd biss vo see nunnah gayt. Ivvahrawlich vadda insens un reini opfahra gopfaht zu meim nohma, veil mei nohma hallich sei zayld unnich di heida,” sawkt da Awlmechtich Hah.
Avvah fa eich es mei nohma firchtet, zayld di sunn funn gerechtichkeit uf kumma mitt hayles in iahra flikkel. Un diah zaylet naus gay un rumm tshumba vi kelvah es yusht aus em shtall glost sinn vadda.
Diah mennah un breedah funn di nohch-kummashaft fumm Abraham, un awl funn eich vo Gottes-furcht in eich hend, zu eich is dess Vatt funn saylichkeit kshikt.
Dess is veil da Hah uns en gebott gevva hott un ksawt hott, ‘Ich habb dich foah-ksetzt fa en licht sei zu di Heida, es du di saylichkeit an's end funn di eaht bringsht.’”
Veah soll sich nett feicha funn diah, oh Hah, un dei nohma preisa? Fa du laynich bisht heilich. Di leit funn alli lendah zayla kumma un dich ohbayda. Fa dei gerechti verka sinn gvissa gmacht.”