Ich binn en kshpott zu mei feinda un mei nochbahra lacha ivvah mich; mei freind feicha sich veyyich miah, selli es mich sayna in di shtrohs shpringa fatt.
Hosht du nett shpott gmacht ivvah Israel, es vann see kfanga gvest veah unnich deeb? Alli-mohl es du kshvetzt hosht veyyich iahra, hosht du dei kobb kshiddeld.
Alli-ebbah es dich saynd zayld sich zrikk zeeya; si sawwa, ‘Nineveh is fadauva, veah hott mitt-leides mitt iahra?’ Vo soll ich ebbah finna fa dich drayshta?”
Si henn ksawt zu eem, “Eah bringd selli ungettlichi mennah zumma veeshtah doht, un laynd da drauva-goahra naus zu anri layns-leit vo eem's frucht gevva vann's moll zeidich vatt.”
Da roolah hott ksawt zu eem, ‘Bei di vadda aus deim ayya maul doon ich dich richta, du ungerechtah gnecht! So du hosht gvist es ich en haddah mann binn, es ich sell nemm vass ich nett kshaft habb difoah un es ich funn di eahn nemm vo ich nett ksayt habb?
Si zayla veit vekk shtay un sich feicha veyyich iahra shtrohf, un zayla sawwa, “Vay, vay, du grohsi shtatt Babylon! Du mechtichi shtatt! In ay shtund is dei gericht kumma.”
No habb ich noch en shtimm fumm Himmel keaht sawwa, “Kummet raus funn iahra, mei leit, so es diah nett en dayl hend mitt iahra sinda, un es diah nett ennichs funn iahra blohwa greeyet.