Du fashtekkelsht si in en blatz mitt diah aus di kfoah, un haldsht si funn leit es shkeema. Du haldsht si aus di kfoah unnich deim dach, vekk funn zunga es pshuldicha.
Yaydahs funn eena zayld sei vi en blatz aus em vind, vi en blatz es ma sich fashtekla kann fumm shtoahm, vi en vassah-grikk es lawft in en drukka land, un vi da shadda funn en grohsah felsa in en drukkanah blatz.
Ich voah vi en daymeedich lamm es sich vekk fiahra glost hott fa kshlacht sei. Ich habb nett gvist es si en shkeem ufksetzt henn geyyich mich, un henn ksawt, “Vella da bohm un sei frucht fadauva, vella een abhakka fumm levendicha land, so es nimmand may an sei nohma denkt.”
Avvah du vaysht awl iahra shkeems fa mich doht macha, oh Hah. So fagebb eena nett fa iahra evili sacha, un loss iahra sinda nett ausgrivva sei fannich diah. Loss si nunnah kshtatzt sei fannich diah, un shaff si ivvah in di zeit funn deim zann.”
es eah ebbes du soll fa si. Si henn havva vella es da Festus shikka soll fa da Paulus an Caesarea, un een noch Jerusalem bringa. Dess voah so es si nayvich em vayk voahra kenda fa een doht macha.