9 Ich zayl dich danka, oh Hah, unnich di leit, ich zayl diah lohb singa unnich di heida.
Ich dank dich funn meim gansa hatz; fannich di gettah vill ich diah lohb singa.
Fasell gevvich dank zu diah unnich di heida, oh Hah, un lohb dei nohma mitt singa.
Favass sinn di heida in en ufruah, un di leit am shkeema fa nix?
No gayn ich an da awldah funn Gott, zu Gott, deah es mei grohsi frayt is; un ich dank dich mitt di harf, oh Gott, mei Gott.
Fazaylet veyyich sei hallichkeit unnich di heida, un veyyich sei vundahboahri verka unnich awl di leit!
so es dee vo nett Yudda sinn, Gott lohva mechta fa sei bamhatzichkeit. So vi's kshrivva shtayt, “Fa dee uahsach vill ich dich lohva unnich selli vo nett Yudda sinn, un vill singa zu deim nohma.”
Vekk uf, vekk uf, Deborah! Vekk uf, vekk uf, un sing en leet! Shtay uf, Barak, nemm dei kfangani vekk, du sohn fumm Abinoam.