Da Joiada hott em kaynich sei boo raus gebrocht un hott da krohn uf een gedu. Eah hott eem's zeiknis-buch gevva un hott een da kaynich gmacht. Si henn een ksalbt un di leit henn iahra hend zammah kshlauwa un henn gegrisha, “En lang layva zumm kaynich!”
Diah zaylet naus gay mitt frayt, un kfiaht sei mitt fridda; di berga un hivla zayla singa fannich eich, un awl di baym im feld shlauwa iahra hend zammah.
Dess is vass da Hah sawkt: “Singet mitt frayt fa da Jakob; greishet fa's evvahsht land funn awl di lendah. Singet, gevvet dank un sawwet, ‘Oh Hah, helf dei leit, selli es ivvahrich sinn funn Israel.’
Vass bisht du, oh grohsah berg? Fannich em Serubabel zaylsht du ayvanah grund vadda. Un diveil es eah am da letsht shtay layya is, vatt gegrisha, ‘Gnawt! Sei gnaydich ditzu!’”
Froiyet eich oahrich, diah leit funn Zion! Greishet laut, diah leit funn Jerusalem! Gukket, eiyah kaynich is am zu eich kumma; eah is gerecht un hott saylichkeit, is daymeedich, un is am reida uf en donkey, sell is, uf en hutsh aus en donkey.
No hott da Samuel ksawt zu awl di leit, “Saynet diah deah mann es da Hah raus glaysa hott? 'Sis geviss nimmand vi een unnich awl di leit.” No henn di leit laut gegrisha un henn ksawt, “En lang layva zumm kaynich!”