Du fashtekkelsht si in en blatz mitt diah aus di kfoah, un haldsht si funn leit es shkeema. Du haldsht si aus di kfoah unnich deim dach, vekk funn zunga es pshuldicha.
Ksaykend is sellah es du raus laysht, un nayksht bringsht fa in dei foah-hohfa voona. Miah sinn zufridda mitt di gooda sacha funn deim haus, dei heilichah tempel.
Ich binn in mei goahra kumma, mei shveshtah, mei hochtzich-maydel; ich habb myrrhe un shpeis zammah ksammeld. Ich habb mei hunnich-rohsa un mei hunnich gessa, un habb mei vei un millich gedrunka. Esset, diah es unsah freind sind; drinket biss diah foll sind, diah es nannah leeb hend.
Di diahra im feld zayla mich eahra, di vildi hund un di owls, veil ich vassah gebb im drukka land, un revvahra in di vildahnis, so es mei leit drinka kenna, dee es ich groofa habb,
Si voahra nett dashtich vo eah si deich di vildahnis kfiaht hott; eah hott's vassah gmacht aus em shtay lawfa. Eah hott da shtay kshpalda, un's vassah is raus gloffa.
Da Hah zayld eich immah fiahra, eich satt macha in drukkani bletz, un eiyah gnocha shteik halda. Diah zaylet sei vi en gvessahdah goahra, vi en shpring es nee nett drukka gayt.
Uf'm letshta un em grayshta dawk fumm fesht is Jesus ufkshtanna un hott eahnshtlich ksawt, “Vann ennich ebbah dashtich is, loss een zu miah kumma un drinka.