Vann ich in di mitt funn druvvel lawf, dann dusht du mich levendich halda; du shtreksht dei hand naus geyyich da zann funn mei feinda, un mitt dei rechtsi hand machsht mich frei.
Du fashtekkelsht si in en blatz mitt diah aus di kfoah, un haldsht si funn leit es shkeema. Du haldsht si aus di kfoah unnich deim dach, vekk funn zunga es pshuldicha.
Sei gnaydich zu miah, oh Gott, sei gnaydich, fa in dich draut mei sayl. Im shadda funn dei flikkel nemm ich mich aus di kfoah, biss deah druvvel fabei is.
Yaydahs funn eena zayld sei vi en blatz aus em vind, vi en blatz es ma sich fashtekla kann fumm shtoahm, vi en vassah-grikk es lawft in en drukka land, un vi da shadda funn en grohsah felsa in en drukkanah blatz.
Jerusalem, Jerusalem, du vo di brofayda doht machsht un shtaynichsht dee vo zu diah kshikt voahra. Vi oft hett ich geahn dei kinnah zammah gegeddaht vi en glukk iahra beeblen unnich iahra flikkel nemd, avvah du hosht nett vella.