Da Hah gebt miah grefta, un macht mich singa. Eah macht mich saylich. Eah is mei Gott, un ich vill eem lohb gevva, eah is mei faddah sei Gott, un ich hayb een hohch uf.
Si zayla sawwa veyyich miah, ‘Yusht im Hah laynich is gerechtichkeit un macht.’” Awl selli es bays voahra geyyich een, zayla zu eem kumma un sich shemma.
Ich froi mich oahrich im Hah, un mei sayl is fraylich in meim Gott. Fa eah hott mich geglayt mitt glaydah funn saylichkeit, un mich ohgezowwa mitt en leib-rokk funn gerechtichkeit, so vi en hochtzich-mann en blumma-krohn uf da kobb dutt, un en hochtzich-maydel keshtlichi shtay an sich henkt.
Avvah da Hah is bei miah vi en mechticha mann; selli es mich fafolka, zayla shtolbahra un si greeya's nett gedu. Si greeya's nett ausgricht un vadda fashohmd; iahra shohm vatt nee nett fagessa.
Avvah fa eich es mei nohma firchtet, zayld di sunn funn gerechtichkeit uf kumma mitt hayles in iahra flikkel. Un diah zaylet naus gay un rumm tshumba vi kelvah es yusht aus em shtall glost sinn vadda.
No hott eah ksawt zu eena, “Oh diah mitt so vennich glawva! Favass feichet diah eich so?” Un eah is ufkshtanna un hott da vind un da say kaysa shtill sei un's voah alles gans shtill.
Jesus hott no viddah kshvetzt zu di leit, un hott ksawt, “Ich binn's licht funn di veld; deah vo miah nohch kumd lawft nett im dunkla, avvah eah zayld's licht fumm layva havva.”
avvah eah hott ksawt zu miah, “Mei gnawt is genunk fa dich, fa mei graft is mechtich gmacht deich shvachheit.” Fasell, doon ich geahn braekka veyyich mei shvachheit, so es di graft funn Christus uf miah root.
Es zayld goah kenn nacht datt sei. Si braucha kenn helling funn en licht, un aw nett di helling funn di sunn. Fa Gott da Hah zayld iahra helling sei, un si zayla kaynicha sei fa immah un immah.