“Gukket moll, do is mei gnecht, deah es ich ufshtay difoah un fashteik, mei raus-groofanah, deah es ich frayt habb drinn. Ich habb mei Geisht uf een gedu; eah zayld recht richtes zu di heida bringa.
“Do is mei gnecht es ich raus groofa habb. Ich du een leeva, un mei sayl is goot zufridda mitt eem. Ich zayl mei Geisht uf een du, un eah zayld gericht breddicha zu di Heida.
Eah voah alsnoch am shvetza vo en helli volk ivvah si kumma is, un en shtimm aus di volk hott ksawt, “Dess is mei leevah Sohn, mitt eem binn ich goot zufridda, heichet een ab.”
Di leit henn datt kshtanna am vatsha, avvah di ivvah-saynah bei eena henn shpott gmacht un henn ksawt, “Eah hott anri kolfa, nau loss een sich selvaht helfa vann eah deah Christus funn Gott is, deah vo Gott raus groofa hott!”