Sei gnaydich zu miah, oh Gott, sei gnaydich, fa in dich draut mei sayl. Im shadda funn dei flikkel nemm ich mich aus di kfoah, biss deah druvvel fabei is.
Fa dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt, deah es miah di eah gevva hott un mich kshikt hott geyyich di heida es eich grawbt henn: “Veah eich ohraykt, deah raykt da abbel funn meim awk oh.
Jerusalem, Jerusalem, du vo di brofayda doht machsht un shtaynichsht dee vo zu diah kshikt voahra. Vi oft hett ich geahn dei kinnah zammah gegeddaht vi en glukk iahra beeblen unnich iahra flikkel nemd, avvah du hosht nett vella.
Oh Jerusalem, Jerusalem, du vo di brofayda doht machsht, un shtaynichsht selli vo zu diah kshikt sinn! Vi oft havvich vella dei kinnah zammah geddahra vi en glukk iahra beeblen unnich iahra flikkel dutt, avvah du hosht nett vella!
Eah hott een kfunna draus im drukka land, draus in di veesht vildahnis; eah hott een umgringd kalda, un hott acht gevva uf een, grawt es vi da abbel funn seim awk.
Da Hah soll dich zrikk betzawla fa dei eahvet, un dei lohn soll folkumma sei beim Hah, da Gott funn Israel, unnich demm sei flikkel es du dich fadrauwa hosht.”