3 Du hosht mei hatz ausbroviaht; du bisht zu miah kumma deich di nacht; du hosht mich broviaht un hosht nix kfunna. Ich habb ausgmacht es mei maul zayld nett sindicha.
Un du, mei boo Solomon, lann da Gott funn dei faddah kenna un deen een mitt dei gans hatz un mitt en villichi sayl. Fa da Hah sucht di hatza aus, un fashtayt alles es di gedanka im sinn henn. Vann du een suchsht, zaylsht du een finna; avvah vann du een falosht, dann shtohst eah dich vekk fa'immah.
Ich vays, oh mei Gott, es du's hatz ausbroviahsht un froh bisht vann du's ufrichtich findsht. Ich habb awl dee sacha frei-villich gevva mitt en ufrichtich hatz. Nau habb ich ksenna mitt frayt vi frei-villich es dei leit do gevva henn zu diah.
Ich habb miah dess foah-gnumma: Ich zayl mei vayya heeda, so es ich nett sindich mitt mei zung. Ich hald mei maul shtill, so lang es di ungettlicha um mich rumm sinn.
Doch, du kensht mich, oh Hah; du saynsht mich un broviahsht di gedanka in meim hatz veyyich diah. Shlayf si vekk vi shohf es gebutshaht vadda! Setz si raus fa da shlacht-dawk!
In selli dawwa un an selli zeit,” sawkt da Hah, “zayld's ksucht vadda fa Israel iahra sinda, avvah's vadda kenni kfunna, un aw fa Juda iahra sinda un's vadda kenni kfunna, veil ich selli leit fagebb es ich ivvahrich glost habb.
Iahra hatza sinn hays vi da bakk-offa, mitt iahra evili shkeems. Si lossa iahra zann shlohfa nachts vi en zu gedekt feiyah, avvah meiyets brend eah mitt en grohsi flamm.
Vi shlecht zayld's sei fa selli es vakkah leiya, selli es shkeema in iahra beddah fa evil du! Vann meiyet kumd, dann gayn si un doon's, veil si di macht henn fa's du.
Dess driddel dayl zayl ich deich's feiyah du, un's reinicha vi ma silvah shmelst un's reinich macht, un aw vi gold greinicht vatt. Si zayla mei nohma ohroofa, un ich gebb eena andvat. Ich zayl sawwa, ‘Si sinn mei leit,’ un si sawwa, ‘Da Hah is unsah Gott.’”
Avvah veah kann's leida uf em dawk es eah kumd? Veah kann shtay vann eah sich veist? Fa eah is vi's feiyah es gold reinich macht un vi di sayf fumm glaydah veshah.
Vo da Barnabas hee kumma is, hott eah di gnawdi Gottes ksenna un voah froh. Eah hott eena zu kshprocha es si mitt iahrem gans hatz fesht am Hah bleiva sella.
Datt is en vision zumm Paulus kumma in di nacht. Eah hott en mann funn Matzedonia ksenna datt shtay. Deah mann hott ohkalda an eem un hott ksawt, “Kumm do rivvah an Matzedonia un helf uns.”
Nau dess is unsah frayt: unsah innahlich zeiknis sawkt uns es miah henn uns uf kfiaht in di veld mitt heilichkeit un gettlichah eahnsht, nett mitt menshlichi veisheit avvah in di gnawt funn Gott; un unsah lawf voah even may so geyyich eich.
Dee sacha kumma so es eiyah glawva—vo may veaht is es gold vass fagayt, un vass broviaht vatt deich feiyah—shtandhaftich kfunna sei kann zumm lohb, hallichkeit un eah, vann Jesus Christus moll kumd,
Heit hosht du ksenna mitt dei aykni awwa vi da Hah dich in mei hend gedu hott im felsa-loch. Samm henn havva vella es ich dich doht mach, avvah ich habb dich gedavvaht un habb ksawt, ‘Ich shtrekk mei hand nett geyyich mei meishtah, fa eah is em Hah sei ksalbdah.’
Da Hah betzawld yaydah mann fa sei gerechtichkeit un shtandhaftichkeit. Da Hah hott dich ivvah-gedrayt in mei hand heit, avvah ich habb's nett gedu fa mei hand naus shtrekka geyyich em Hah sei ksalbdah.