89 Dei vatt, oh Hah, is ayvichlich im himmel, un shtayt fesht fa'immah.
Di eahvet funn sei hend is shtandhaftich un recht, awl sei gebodda kenna gedraut sei.
Si sinn shtandhaftich fa'immah un immah, un sinn gedu in voahheit un gerechtichkeit.
Lang zrikk habb ich gland veyyich dei zeiknisa, un es du si shtay gmacht hosht fa'immah.
Dei vatt is di gans voahheit, un awl funn dei gerechti adnunga sinn ayvich.
Ich habb ksawt, “Dei shtandhaftichi-leevi shtayt fa'immah un dei shtandhaftichkeit is so fesht es da himmel selvaht.”
Es graws favelkt un di blumma falla ab, avvah's vatt funn unsah Gott shtayt fa'immah.”
Ich sawk eich di voahret; so lang es da Himmel un di eaht shtayn, zayld nett ay bushtawb, adda ay punka, vekk gnumma vadda fumm Ksetz, nett biss es alles folfild is.
avvah's Vatt fumm Hah shtayt deich di ayvichkeit.” Sell Vatt is es Effangaylium vass gebreddicht voah zu eich.
Avvah miah sinn am voahra uf neiyi himla un en neiyi eaht vass eah fashprocha hott, un vo gerechtichkeit drinn voond.