47 Ich habb frayt in dei gebodda, veil ich si leeb habb.
Lohb sei zumm Hah! Ksaykend is da mann es da Hah fircht, sellah es grohsi frayt hott in sei gebodda.
Ich hass zvay-ksichtichi mennah, avvah dei ksetz is miah leeblich.
Du shmeisht awl di gottlohsa naus vi trash, fasell sinn dei zeiknisa miah leeblich.
Fasell habb ich dei gebodda leeblich, may es gold, yau, may es fei gold.
Dei vatt kann falossa sei druff, un dei gnecht hott's leeb.
Gukk moll vi leeb es ich dei adnunga habb; gebb miah layva, oh Hah, deich dei shtandhaftichi-leevi.
Ich habb frayt in dei gebodda, un zayl dei vatt nett fagessa.
Ich hass un gleich nett falshheit, avvah ich habb dei ksetz leeb.
Mei sayl hald dei zeiknisa, un ich habb grohsi leevi fa si.
Ich habb en falanga fa dei saylichkeit, oh Hah, un ich habb frayt in deim ksetz.
Ich habb frayt mitt dei zeiknisa, si sinn mei roht-gevvah.
Ich hayb mei hend uf zu dei gebodda, dee es ich leeb habb, un denk dei gebodda ivvah.
Oh, vi leeblich is dei ksetz zu miah! Ich denk drivvah da gans dawk lang.
Jesus hott ksawt zu eena, “Mei ess-sach is fa da villa du funn demm vo mich kshikt hott, un fa sei eahvet faddich macha.
So's Ksetz is heilich, un's gebott is heilich, recht un goot.
Vann ich sell du vass ich nett du vill, dann doon ich zu gevva es es Ksetz goot is.
Ich habb grohsi frayt im Ksetz funn Gott in meim innahlichah mensh.
Seind psunna mitt di saym meind es in Christus Jesus voah,
Zu demm voahret diah groofa, veil Christus aw glidda hott un hott eich en foah-bild glost, es diah in sei foos-dabba nohch kumma sellet.