164 Ich lohb dich sivva mohl da dawk, fa dei gerechti adnunga.
Am halb-nacht shtayn ich uf un dank dich, fa dei gerechti adnunga.
Loss da Berg funn Zion froh sei, un di dochtahra funn Juda sich froiya, veil dei gericht recht is.
Ohvets, meiyets un middawks doon ich heila un mich beglawwa, un eah heaht mei shtimm.
Zion heaht dess un is froh, un di shtett funn Juda froiya sich, ivvah dei gerichtes, oh Hah.
No sinn dee mennah zammah kumma un henn da Daniel kfunna am bayda un am Gott frohwa fa sei hilf.
fa sei richtes is voah un gerecht. Eah hott di grohs huah kshtrohft es di veld fashmiaht hott mitt iahra huahrahrei, un is ayva kumma mitt iahra fa's bloot funn sei gnechta.”