Miah heahra leit singa funn di endah funn di eaht: “Hallichkeit zumm Gerechta.” Avvah ich muss sawwa, “Favass binn ich so aylendich, favass binn ich so aylendich, vay zu miah! Di zvay-ksichticha zayla zvay-ksichtich sei, un di falsha yusht noch may falsh.”
Em Hah sei nohma firchta si funn di west, un sei hallichkeit funn di east vo di sunn ufkumd. Eah zayld kumma vi hohch vassah in en revvah, es da vind fumm Hah dreibt.
Mei nohma is hallich unnich di heida, fumm blatz vo di sunn ufkumd biss vo see nunnah gayt. Ivvahrawlich vadda insens un reini opfahra gopfaht zu meim nohma, veil mei nohma hallich sei zayld unnich di heida,” sawkt da Awlmechtich Hah.
No hott da sivvet engel sei hann geblohsa, un's voahra laudi shtimma im Himmel vo ksawt henn, “Di kaynich-reicha funn di veld sinn di kaynich-reicha vadda funn unsah Hah un funn sei Christus, un eah zayld Kaynich sei fa immah un immah.”