Du hosht mei hatz ausbroviaht; du bisht zu miah kumma deich di nacht; du hosht mich broviaht un hosht nix kfunna. Ich habb ausgmacht es mei maul zayld nett sindicha.
Mach di ungerechtichkeit funn di gottlohsa shtobba, avvah mach di gerechta shtandhaftich. Du bisht en gerechtah Gott, un broviahsht di hatza un gedanka.
Oh Awlmechtichah Hah, du es di gerechta ausbroviahsht, un in's hatz un in di meind guksht; loss mich dich sayna's ausnemma uf eena, fa ich habb mei sach in dei hend gedu.
Dess driddel dayl zayl ich deich's feiyah du, un's reinicha vi ma silvah shmelst un's reinich macht, un aw vi gold greinicht vatt. Si zayla mei nohma ohroofa, un ich gebb eena andvat. Ich zayl sawwa, ‘Si sinn mei leit,’ un si sawwa, ‘Da Hah is unsah Gott.’”
Eah zayld hokka un sei vi aynah es silvah shmelst un rein macht. Eah zayld di Lefiddah reinicha vi ma gold un silvah reinicht, so es si opfahra zumm Hah bringa kenna in gerechtichkeit.
Ksaykend is da mann vo di fasuchung deich macht. Fa vann eah's geduldich deich macht, dann grikt eah da layves-krohn vo da Hah fashprocha hott zu selli vo een leeb henn.
Dee sacha kumma so es eiyah glawva—vo may veaht is es gold vass fagayt, un vass broviaht vatt deich feiyah—shtandhaftich kfunna sei kann zumm lohb, hallichkeit un eah, vann Jesus Christus moll kumd,
Diah leevichi, favunnahret eich nett veyyich di feiyahrich fasuchung vass am blatz nemma is unnich eich, es vann ebbes kshpassiches am uf eich kumma veah.