Avvah da Pharao hott ksawt, “Veah is da Hah es ich sei shtimm heicha sett un Israel gay lossa? Ich vays nix veyyich em Hah, un ich loss aw Israel nett gay.”
Da vayk vi iahra ksichtah gukka zeikt geyyich si; si veisa iahra sinda fanna rumm es vi Sodom, si fashtekla si nett. Vay zu eena! Si henn grohsah druvvel uf sich selvaht gebrocht.
Iahra fees shpringa fa evil du, un si dumla sich fa unshuldich bloot fageesa. Iahra gedanka sinn shlechti gedanka; si lossa fadauves un faveeshtes hinnich sich.
Oh diah leit funn deahra zeit, heichet ab zumm vatt fumm Hah: Voah ich vi en vildahnis zu Israel, adda vi en land mitt grohsi dunkelheit? Favass sawwa mei leit, ‘Miah doon vi miah vella; miah zayla diah nimmi nohch kumma’?
An selli zeit zayl ich Jerusalem aussucha mitt lichtah un selli shtrohfa es zufridda sinn mitt sich selvaht, un sawwa zu sich selvaht, ‘Da Hah zayld nix goodes adda eviles du’.
Suchet fa da Hah, diah daymeedichi im land, diah es sei gebodda haldet. Suchet gerechtichkeit, suchet daymoot, fleicht vaddet diah fafayld uf da dawk fumm Hah sei zann.
Diveil es si gvist henn es Gott is, henn si eem di hallichkeit nett gevva es Gott, adda een gedankt, avvah iahra gedanka sinn leah un nix veaht vadda, un iahra unfashtendichi hatza sinn dunkel vadda.
Un siddah es si nett gmaynd henn es es nohtvendich is fa vissa veyyich Gott, hott Gott si ivvah-gevva zu en unreini meind, fa di sacha du es si nett sedda.
fagesset nett es an selli zeit voahret diah vekk funn Christus. Diah voahret auslendah, un hend nett zu di kshlecht funn Israel keaht. Diah hend kenn dayl katt in di teshtamendah funn fashpreching, un voahret unni hofning un unni Gott in di veld.