Avvah vann eah shtill bleibt, veah kann een fadamma? Vann eah sei ksicht fashtekkeld, veah kann een sayna? Doch is eah ivvah da mensh un ivvah di heida,
Mei Gott, mei Gott, favass hosht du mich falossa? Favass bleibsht du so veit vekk mitt dei hilf? Un favass fa'achtsht du di vadda es ich am yammahra binn?
Fashtekkel dei ksicht nett funn miah, dray dei gnecht nett vekk in zann; du es mei hilf voahsht. Faloss mich nett, un loss mich nett hokka, oh Gott funn mei saylichkeit.
Du bisht di Hofning funn Israel, unsah hilf an di zeit funn noht. Favass bisht du vi en fremdah im land, adda vi ebbah uf em vayk es yusht ivvah-nacht bleibt?
Favass bisht du vi en mann es fashtaund is, vi en mechtichah mann es nett helfa kann? Du bisht do unnich uns, oh Hah, miah sinn kaysa bei deim nohma, du uns nett falossa!”