Loss mei sayl nett falossa sei uf iahra roht, un loss mich nett en dayl havva mitt iahra fasamling. Fa in iahra zann henn si mennah doht gmacht, un hend moot-villich oxa lohm gmacht.
Es voah nett genunk zu eem fa di sinda du es da Jerobeam, em Nebat sei boo, gedu hott, avvah eah is aw ganga un hott di Jesebel keiyaht. See voah em Ethbaal sei maydel, un eah voah da kaynich funn Sidon. No hott da Ahab ohkfanga da Baal deena un hott een ohgebayda.
Kisset da Sohn, fafiah eah vatt bays, un diah kummet um unnah-vayks, fa sei zann vatt kshvind ufkshtatt. Ksaykend sinn awl selli es eem drauwa fa hilf.
Ich habb nee nett zammah kokt mitt di shpoddah, un habb nee nett kshpass gmacht mitt eena; ich habb mich laynich kalda veil dei hand uf miah voah, un du mich kfild hosht mitt zann.
Ich habb ksawt zu iahra kinnah in di vildahnis, “Lawfet nett di gebodda nohch funn eiyah feddah, haldet iahra ksetza nett un machet eich nett unrein mitt iahra abgettah.
Un Jesus hott ksawt zu eem, “Ksaykend bisht du Simon, da sohn fumm Jona! Flaysh un bloot hott dess nett gvissa zu diah, avvah mei Faddah vo im Himmel is.
Ksaykend bisht du, oh Israel, veah is vi du, en leit saylich gmacht bei em Hah? Eah is eiyah shield un eiyah hilf, un di shvatt funn eiyah hallichkeit. Eiyah feinda bikka sich fannich eich un feicha sich, un diah shtambet iahra hohchi bletz nunnah.”
Fa miah henn lang genunk glaybt noch em villa funn di Heida vo miah gloffa sinn in unfashtand, lusht, saufahrei, fressahrei, vei-feshta un in grauslichi abgettahrei.