Beshneidet eich fannich em Hah, beshneidet eiyah hatza, diah mennah funn Juda un diah leit funn Jerusalem, adda mei zann gayt naus un brend vi en feiyah veil diah so evili sacha gedu hend. Es feiyah zayld brenna un nimmand kann's aus macha.”
Egypta, Juda, Edom, di Ammoniddah, Moab un awl selli es veit ab in di vildahnis voona, un doon iahra hoah katz sheahra. Awl selli heida sinn nett beshnidda, un's gans haus funn Israel is nett beshnidda im hatz.”
Mei nohma is hallich unnich di heida, fumm blatz vo di sunn ufkumd biss vo see nunnah gayt. Ivvahrawlich vadda insens un reini opfahra gopfaht zu meim nohma, veil mei nohma hallich sei zayld unnich di heida,” sawkt da Awlmechtich Hah.
Gott is mei zeiknis es ich di gans zeit, unni nohch lossa, eich nohma du in mei gebaydah. Dess is deah vo ich deen mitt meim geisht im Effangaylium funn seim Sohn.
Avvah nau sinn miah lohs gmacht fumm Ksetz, veil miah kshtauva sinn zu sellem es uns gebunna hott. So nau deena miah im neiya vayk fumm Geisht, un nett im alda vayk vo nunnah kshrivva is.
Diah hend nett en gnechta-geisht grikt es diah eich viddah feicha misset, avvah diah hend da Geisht grikt es eich kinnah macht, un deich een roofa miah, “Abba, Faddah!”
Da Hah eiyah Gott zayld eiyah hatza beshneida, un di hatza funn eiyah nohch-kummashaft, so es diah een leeb hend mitt awl eiyah hatz un sayl, un es diah layva zaylet.
Nett es ich dess shund glangd habb adda es ich shund folkumma binn, avvah ich binn am's nohch gay, so es ich hohld nemma kann un's mei macha—sell vass Christus Jesus aw hohld gnumma hott an miah.
In eem voahret diah aw beshnidda mitt en beshneidung es gmacht voah unni hend, bei eiyah sindlich leib ablayya im flaysh deich di beshneidung funn Christus.