'Sis goah nett vi dich fa so en ding du—fa di gerechti umbringa mitt di ungerechta, es vann di gerechta un di ungerechta gleicha veahra. Dess is goah nett vi dich! Sett nett da Richtah funn di gans veld du vass recht is?”
Oh Hah, du Gott funn Israel, du bisht gerecht! Miah sinn selli es ivvahrich sinn funn kfanga sei deah dawk. Miah sinn do fannich diah in unsah shuld, avvah deich sell kann nimmand funn uns fannich diah shtay.”
Unsah kaynicha, unsah evvahshti, unsah preeshtah un unsah foah-feddah henn's ksetz nett kalda. Si henn nett acht gnumma funn dei gebodda un di vanninga es du eena gevva hosht.
Du hosht sei hatz shtandhaftich kfunna fannich diah, un hosht en bund gmacht mitt eem, fa zu sei nohch-kummashaft es land gevva funn di Kanaaniddah, di Hethiddah, di Amoriddah, di Pheresiddah, di Jebusiddah un di Girgasiddah. Du hosht dei vatt kalda, veil du gerecht bisht.
Du bisht immah gerecht, oh Hah, vann ich mich faglawk zu diah. Doch, muss ich dich frohwa veyyich dei gerichtes: Favass gayt's goot mitt di gottlohsa? Favass gayt alles di unglawvicha iahra vayk?
Dess is veil si so veesht ksindicht henn. Si henn mich veesht bays gmacht bei opfahra brenna un anri gettah deena es si nett gekend henn, un es aw diah adda eiyah feddah nett gekend henn.
“Da Hah is gerecht, doch habb ich mich geyyich sei gebott kshteld. Heichet nau, awl diah leit, un saynet awl mei shmatza. Mei yungi mennah un mayt sinn kfanga vadda un vekk gnumma.
No zaylet diah vissa es ich da Hah binn, fa diah sind mei gebodda nett nohch gloffa un hend mei adnunga nett kalda; in blatz funn sell, hend diah di adnunga kalda funn di heida um eich rumm.”