13 Du bisht runnah kumma uf da Berg Sinai, un hosht kshvetzt zu eena fumm himmel. Du hosht eena adninga un ksetza gevva es recht un voah sinn, richtes un gebodda es goot sinn.
Dess voah da Ezra es ruff kumma is funn Babylon. Eah voah en shrift-geleahrah un voah goot gland im Ksetz fumm Mosi es da Hah, da Gott funn Israel, gevva katt hott. Da kaynich hott eem alles gevva es eah kfrohkt hott difoah, veil di hand fumm Hah sei Gott uf eem voah.
No hott eah ksawt zu eena, “Dess is vass da Hah gebodda hott, ‘Meiya is da Sabbat-Dawk, en heilichah roo-dawk zumm Hah. So bakket vass diah bakka vellet, un kochet vass diah kocha vellet, un vass ivvahrich is, haldet's biss meiya.’”
Da Hah hott ksawt zumm Mosi, “Dess is vass du sawwa solsht zu di Kinnah-Israel, ‘Diah hend ksenna fa eich selvaht es ich kshvetzt habb mitt eich fumm himmel.
Eah hott ksawt, “Da Hah is funn Sinai kumma, un is uf kumma ivvah si funn Seir vi di sunn; eah hott raus ksheind fumm Berg Pharan. Eah is kumma mitt dausends funn heilichi, un en feiyahrich ksetz voah an sei rechtsi hand.
Eah hott eich glost sei shtimm heahra fumm himmel so es eah eich lanna kann fa eem heicha; do uf di eaht hott eah eich glost sei heilich feiyah sayna, un diah hend sei vadda keaht aus em feiyah kumma.