Gukket moll, da Hah is am aus sei gebei kumma, fa di leit uf di eaht shtrohfa fa iahra sinda. Di eaht zayld's bloot veisa es fagossa voah uf iahra, un fashtekkeld selli nimmi lengah es doht gmacht voahra.
Sellah es di berga un da vind macht, eah lost da mensh vissa vass eah im sinn hott, sellah es da meiya-roht zu dunkel drayt, un lawft in di hohcha bletz funn di eaht— eah hayst Gott, da Awlmechtich Hah.
Gott, da Awlmechtich Hah, sellah es di eaht ohraykt un si shmelst, un alli-ebbah es drinn voond dutt heila— es gans land kumd ruff vi's vassah im Nile, no vatt's viddah niddah vi da revvah in Egypta—
Uf sellem dawk zayla sei fees uf em Ayl-Berg shtay east funn Jerusalem. Da Ayl-Berg zayld fashpalda funn di east zu di west un's gebt en grohsi valley mitt dihelft fumm berg am nadda gay un di anna helft am sauda gay.
Eah hott een gmacht foahra in di hohcha bletz funn di eaht, un hott een kfeedaht mitt em frucht funn di feldah. Eah hott een glost hunnich aus di felsa nemma, un ayl aus di hadda shtay.
Ksaykend bisht du, oh Israel, veah is vi du, en leit saylich gmacht bei em Hah? Eah is eiyah shield un eiyah hilf, un di shvatt funn eiyah hallichkeit. Eiyah feinda bikka sich fannich eich un feicha sich, un diah shtambet iahra hohchi bletz nunnah.”