Vo da Abram nein un neintzich yoah ald voah, is da Hah zumm Abram kumma un hott ksawt, “Ich binn da Awlmechtich Gott; lawf fannich miah un sei unshuldich.
Ich binn da Hah eiyah Gott, setzet eich raus un seind heilich, fa ich binn heilich. Machet eich nett unrein mitt ennichs funn dee diahra es uf em bodda anna gradla.
so es diah kinnah sind funn eiyah Faddah im Himmel. Eah lost sei sunn uf kumma ivvah di gooda un di evila. Un eah shikt reyya uf di gerechta un di ungerechta.
Endlich, leevi breedah, froiyet eich. Seind folkumma, seind gedrohsht, seind aynich, seind in fridda, no vatt da Gott funn leevi un fridda bei eich sei.
Siddah es miah dee fashprechinga henn, leevi breedah, vella uns selvaht sauvah macha funn alles es unsah leib un geisht unsauvah macht. Un vella fassich gay geyyich folkummani heilichkeit mitt di furcht funn Gott.
Dess is veah miah breddicha, un miah famohna un lanna alli mensh mitt awl veisheit, so es miah alli mensh uf hayva kenna es folkumma in Christus Jesus.
Da Epaphras, vo ayns funn eich is un en gnecht funn Jesus Christus, greest eich. Eah dutt eich immah eahnshtlich meinda in sei gebaydah, so es diah folshtendich un folkumma shtaynd in Gottes villa.