Feich dich nett; ich binn bei diah. Sei nett engshtlich; ich binn dei Gott. Ich mach dich shteik un helf diah; ich hayb dich uf mitt di rechts hand funn mei gerechtichkeit.
Feich dich nett, du veahmli Jakob, diah mennah funn Israel. Ich selvaht zayl diah helfa,” sawkt da Hah, dei Frei-Shtellah, da Heilich Gott funn Israel.
No hott eah ksawt zu mich, “Feich dich nett, Daniel. Fumm eahshta dawk es du dei meind uf gmacht hosht fa dess fashtay, un hosht dich gedaymeedicht fannich dei Gott, dann voahra dei vadda keaht. Ich binn kumma veil du selli vadda kfrohkt hosht.
Eah hott ksawt, “Feich dich nett, oh mann es hohch ohksenna is. Fridda sei mitt diah; sei shteik un sei gedrohsht.” Vo eah dess ksawt katt hott, habb ich mei grefta zrikk grikt un habb ksawt, “Du, oh hah, hosht mich fagrefticht, nau shvetz zu miah.”
Eah hott eena no ksawt, “Doond eich nett feicha; diah sind am sucha fa Jesus funn Nazareth vo gegreitzicht voah. Eah is uf kshtanna un is nett do. Gukket moll, do is da blatz vo si een anna glaykt katt henn.”
Di veibsleit henn sich kfeicht un henn sich nunnah gebikt mitt iahra ksichtah uf da bodda, avvah di mennah henn ksawt zu eena, “Favass suchet diah di levendicha unnich di dohda?