Un Gott hott ksawt, “Losset uns mensha macha in unsah gleichnis, un loss si sei vi miah. Losset si meishtah sei ivvah di fish fumm say, ivvah di fekkel funn di luft, ivvah's fee, ivvah di gans eaht, un ivvah awl di sacha es uf di eaht gradla.”
Kummet do zu miah, un heichet dess: Fumm alli eahshta habb ich nett hinna rumm kshvetzt. Funn di zeit es es blatz nemd, binn ich datt.” Un nau da Awlmechtich Hah hott mich kshikt mitt seim Geisht.
Eah sawkt: “Es is zu leicht en ding es du mei gnecht sei solsht fa di shtamma fumm Jakob zammah bringa, un di leit funn Israel zrikk bringa es ich kalda habb. Ich zayl dich aw en licht macha zu di Heida, so es du mei saylichkeit zu di endah funn di eaht bringsht.”
Da Hah hott sei heilichah oahm blutt gmacht fannich di awwa funn awl di heida, un di endah funn di gans eaht zayla di saylichkeit funn unsah Gott sayna.
No hott eah ksawt zu eena, “Dess maynd dann es alli shrift-geleahrah es gland vatt in di sacha fumm Himmel-Reich, is vi en haus-haldah vo aldi un neiyi sacha aus seim shtoah-haus nemd.”
Avvah diah zaylet graft greeya fumm Heilicha Geisht, vann eah moll uf eich kumd, un diah zaylet zeiya sei fa mich in Jerusalem, un in awl Judayya, un Samaria, un ivvahrawlich uf di eaht.”
Si henn's Effangaylium gebreddicht in selli shtatt un feel leit sinn glawvich vadda. No sinn si viddah zrikk an Lystra, Iconium, un Antioch funn Pisidia ganga.
Sell is, vann diah fesht un gegrund bleivet im glawva un drayyet nett vekk funn di hofning fumm Effangaylium. Dess is es Effangaylium vo diah keaht hend un vo gebreddicht voah zu alles levendiches unnich em Himmel, un vass ich, da Paulus, en deenah vadda binn difunn.
Dess is en gleichnis zu di dawf, vo uns nau saylich macht. Es nemd nett da drekk ab funn unsah leib, avvah's is en fashpreching gmacht zu Gott mitt en blohk-frei hatz deich di uffashtayung funn Jesus Christus,