“Di dawwa sinn am kumma,” sawkt da Hah, “vann ich en gerechtah Nasht raus roof aus em Dawfit sei nohch-kummashaft, en Kaynich es roold mitt veisheit, un richt in gerechtichkeit im land.
Froiyet eich oahrich, diah leit funn Zion! Greishet laut, diah leit funn Jerusalem! Gukket, eiyah kaynich is am zu eich kumma; eah is gerecht un hott saylichkeit, is daymeedich, un is am reida uf en donkey, sell is, uf en hutsh aus en donkey.
Ich sayn een, avvah nett grawt nau; ich gukk een oh, avvah eah is nett nayksht. En Shtann zayld aus em Jakob kumma, en Zeptah kumd aus Israel. Eah zayld di ekkah funn Moab shlauwa, un awl di kinnah fumm Seth umbringa.
“Sawk di dochtah funn Zion, ‘Gukk moll, dei Kaynich is am zu diah kumma. Eah is daymeedich un is am reida uf en donkey, sell is, en hutsh aus en donkey.’”
Nau hott Jesus fannich em govvenah kshtanna, un da govvenah hott een kfrohkt, “Bisht du da Kaynich funn di Yudda?” Jesus hott ksawt zu eem, “Yau, du hosht so ksawt.”
Si henn aw en shreives ovvich sei kobb gedu es kshrivva voah in Greeyishi, Ladeinishi un Hebrayishi bushtawva. Es hott ksawt, “Dess is da Kaynich funn di Yudda.”
No henn si nesht funn palma-baym gnumma un sinn eem ingeyya ganga, un henn naus gegrisha, “Hosanna, ksaykend is deah vo kumd im nohma fumm Hah. Ksaykend is da Kaynich funn Israel.”
Da Pilawtus hott no ksawt zu eem, “Dann bisht du en kaynich?” Jesus hott ksawt, “Du sawksht es ich en kaynich binn. Fa dess voah ich geboahra, un fa dess binn ich in di veld kumma, fa zeiknis gevva zu di voahheit. Alli-ebbah es funn di voahheit is, heaht mei shtimm.”
Ich, Jesus, habb mei engel kshikt fa dee sacha zeiya zu eich in di gmayna. Ich binn funn di vatzel un nohch-kummashaft fumm Dawfit; ich binn di hell Meiya-shtann.”