18 “Es voah en shtimm keaht in Rama am heila un veina. Es voah di Rachel am heila fa iahra kinnah, un hott sich nett drayshta glost, veil si nimmi layva.”
No hott da Jakob iahra daett ksawt zu eena, “Diah sind am mich rawva funn mei kinnah. Da Joseph is nimmi, un da Simeon is nimmi, un nau vellet diah da Benjamin aw nemma. Awl dee sacha sinn geyyich mich.”
Dess is vass da Hah sawkt: “En shtimm is keaht in Rama, en grohs veines un heiles; es is di Rachel am heila fa iahra kinnah, un see lost sich nett gedraysht sei, veil iahra kinnah nimmi do sinn.”
Ich heah ebbah am greisha, vi en fraw am en kind havva, en geyammah vi ayni am iahra eahsht kind havva. Di Dochtah funn Zion is am greisha un hatt shnaufa, am iahra hend naus shtrekka un sawwa, “Vay zu miah, ich binn faddich, si zayla mich umbringa.”
No havvich gegukt un ich habb en engel keaht fleeya deich di mitt fumm Himmel am sawwa mitt en laudi shtimm, “Vay, vay, vay, zu selli es uf di eaht voona, veil di anri blohs-hanna geblohsa vadda zayla vo di drei engel noch blohsa zayla.”