Da zeptah soll nett vekk gnumma sei fumm Juda, un aw nett da kaynich shtokk funn zvishich sei fees, biss sellah kumd vo's ditzu heaht, un awl di leit sich zu eem henka zayla.
Mach en awldah funn eaht fa mich, un opfah datt druff dei brand-opfah un fridda-opfah, un dei shohf un fee opfah. Vo-evvah es ich mei nohma uf hayva vill, datt kumm ich zu diah un sayken dich.
Ohvets uf sellem eahshta dawk funn di voch voahra di yingah bei-nannah mitt di deahra kshlossa, veil si sich kfeicht henn veyyich di Yudda. Un Jesus is nei unnich si kumma un hott ksawt zu eena, “Fridda sei mitt eich.”
Acht dawk shpaydah voahra sei yingah viddah im haus, un da Thomas voah bei eena. Di deahra voahra zu kshlossa, avvah Jesus is nei kumma un hott drinn bei eena kshtanna un hott ksawt zu eena, “Fridda sei mitt eich.”
Paulus, Silvanus un Timotheus zu di gmay funn di Thessalonichah, vo im Gott da Faddah un im Hah Jesus Christus is. Gnawt sei zu eich, un fridda funn Gott unsah Faddah un fumm Hah Jesus Christus.
“Zu em engel funn di gmay in Ephesus shreib: ‘Dess sawkt deah vo di sivva shtanna in sei rechtsi hand haybt, deah vo in di mitt funn di sivva goldicha lichtah-shtaends lawft:
No habb ich en laudi shtimm fumm Himmel keaht sawwa, “Gukk moll, nau is di vohnung funn Gott bei di mensha, un eah zayld bei eena layva. Si zayla sei leit sei, un Gott selvaht zayld bei eena sei, un iahra Gott sei.