32 Nau da Petrus un selli vo bei eem voahra, voahra oahrich shlayfahrich, avvah si henn sich vakkah kalda, un si henn di hallichkeit ksenna funn eem un di zvay mennah vo bei eem kshtanna henn.
Di sunn soll nimmi dei licht sei im dawk, un di helling fumm moon soll nimmi uf dich sheina, fa da Hah zayld dei ayvich licht sei, un dei Gott zayld dei hallichkeit sei.
Diveil es eah am shvetza voah zu miah, is en deefah shlohf ivvah mich kumma un mei ksicht voah uf em grund. No hott eah mich ohgraykt un hott mich uf mei fees kshteld.
Un's Vatt is flaysh vadda, un hott unnich uns glaybt. Miah henn sei hallichkeit ksenna, foll mitt gnawt un voahheit. Dess voah di hallichkeit fumm Faddah sei aynsishtah Sohn.
Faddah, du hosht si zu miah gevva, un ich hett geahn es si bei miah sinn vo ich binn, so es si mei hallichkeit sayna kenna, di hallichkeit vo du miah gevva hosht. Fa du hosht mich gleebt eb di veld gmacht voah.
Miah henn uns nett falossa uf shlitzoahrichi shtoahris vo miah's bekand gmacht henn zu eich veyyich di graft un em zrikk kummas funn unsah Hah Jesus Christus. Nay, avvah miah henn sei hallichkeit selvaht ksenna.
Mei leeblichi, miah sinn nau kinnah funn Gott, un vass miah sei zayla is noch nett gvissa gmacht. Avvah miah vissa vann eah sich moll veist, dann zayla miah sei vi eah is, fa miah zayla een sayna vi eah is.