Machet eiyah oahra uf, un kummet zu miah, heichet mich ab, so es eiyah sayl laybt. Ich mach en ayvich bund mitt eich; ich gebb eich di shtandhaftich leevi es ich fashprocha habb zumm Dawfit.
Eah voah alsnoch am shvetza vo en helli volk ivvah si kumma is, un en shtimm aus di volk hott ksawt, “Dess is mei leevah Sohn, mitt eem binn ich goot zufridda, heichet een ab.”
“Vann ennich ebbah zu miah kumd un hast nett sei faddah un muddah, sei fraw un kinnah un sei breedah un shveshtahra, un even sei ayya layva, dann kann eah nett ayns funn mei yingah sei.
Eah is vi en mann es am en haus bauwa voah. Eah hott deef ausgegrawva un hott da fuddah uf en felsa gebaut. No vo en flott kumma is, hott's vassah geyyich sell haus kshohva avvah's hott's nett nunnah sheeva kenna, veil's uf en felsa gebaut voah.
Un dee vo uf em shtay sinn, sinn selli vo vann si's Vatt heahra, doon si's fraylich einemma, avvah si henn kenn vatzla. Si glawva fa en veil, avvah vann si fasucht vadda, falla si vekk.
Un samm is uf goodah bodda kfalla, is gvaxa un hott en hunnaht mohl so feel gevva.” Vi eah dess ksawt hott, hott eah laut ksawt, “Deah vo oahra hott fa heahra, loss een heahra.”
Jesus hott ksawt zu eena, “Ich binn's levendich broht; deah vo zu miah kumd vatt nee nimmi hungahrich, un deah vo an mich glawbt vatt nee nimmi dashtich.
No henn di Yudda ksawt zu eem, “Nau vissa miah es du en baysah geisht hosht. Da Abraham is kshtauva un aw di brofayda, un du sawksht, ‘Vann ebbah mei vadda hald zayld eah nee nett shtauva.’