Shpaydah hott eah sich gvissa zu di elf yingah vi si kokt henn am essa. Eah hott si pshuldicht fa iahra unglawva un iahra haddi hatza, veil si denna nett geglawbt henn vo een ksenna katt henn noch demm es eah ufkshtanna voah.
Ich loss fridda bei eich; mei fridda gevvich zu eich; ich gebb eich da fridda nett vi di veld gebt. Losset eiyah hatza nett gedruvveld sei un feichet eich aw nett.
Ich habb eich dee sacha ksawt so es diah fridda havva sellet deich mich. In di veld zaylet diah dreebsawl havva, avvah froiyet eich, ich binn di veld ivvah-kumma.”
Acht dawk shpaydah voahra sei yingah viddah im haus, un da Thomas voah bei eena. Di deahra voahra zu kshlossa, avvah Jesus is nei kumma un hott drinn bei eena kshtanna un hott ksawt zu eena, “Fridda sei mitt eich.”
Noch demm es eah gegreitzicht voah, hott Jesus sich voahlich gvissa zu sei yingah es eah levendich is bei feel veisinga. Eah hott sich sayna glost bei eena fa fatzich dawk, un hott kshvetzt mitt eena veyyich em Reich-Gottes.
Johannes, zu di sivva gmayna in Asia: Gnawt sei zu eich un fridda, funn demm vo is, vo voah un vo noch kumd, un funn di sivva Geishta es fannich sei kaynich-shtool sinn,