61 Un da Hah hott sich gedrayt un hott da Petrus ohgegukt. Un da Petrus hott am Hah sei vadda gedenkt, vi eah ksawt katt hott, “Eb da hohna grayt heit, zaylsht du mich drei moll falaykla.”
Sell is so es du droh denksht un dich shemsht, un deich dei shohm, dei maul nimmi uf machsht veil ich diah fagevva habb fa alles es du gedu hosht.” So sawkt da Awlmechtich Hah.
Vi kann ich dich ufgevva, Ephraim? Vi kann ich dich ivvah-drayya, Israel? Vi kann ich du zu diah vass ich habb zu Adama, adda vass ich habb zu Zeboim? Mei hatz is gedrayt in miah, un mei bamhatzichkeit lawft ivvah.
Un da Petrus hott no droh gedenkt es Jesus ksawt katt hott, “Eb da hohna grayt, falaykelsht du mich drei moll.” Un eah is naus ganga un hott biddahlich keild.
Un Jesus hott grawt fanumma es graft funn eem ganga is, un eah hott sich rumm gedrayt in di drubb leit un hott kfrohkt, “Veah hott mei glaydah ohgraykt?”
Un da Johannes hott zvay funn sei yingah zu sich groofa, un hott si zumm Hah kshikt fa een frohwa, “Bisht du da vann vo kumma soll, adda sella miah gukka fa en anra?”
Jesus hott ksawt zu eem, “Vitt du dei layva gevva fa mich? Voahlich, voahlich, ich sawk diah, da hohna dutt nett grayya biss du mich drei moll falaykeld hosht.”
Mitt sei rechtsi hand hott Gott een uf kohva fa en Kaynichs-Sohn un Heiland sei, so es deich een, di leit funn Israel boos du kenna un iahra sinda fagevva greeya.
Fasell, doond nett fagessa es an en aynri zeit voahret diah Heida in eiyah flaysh un voahret “di unbeshniddana” kaysa bei selli vo sich “di beshniddana” haysa (dess vo gedu is bei di hend funn mensha)—
Denk droh funn vo es du kfalla bisht. Dray dich rumm un du di verka es du gedu hosht am ohfang. Dray dich un du boos, adda ich kumm kshvind un nemm dei licht-shtaend aus seim blatz.