Un's zayld zu kumma in sellah dawk, es di Vatzel fumm Jesse raus shtayt es en zaycha zu di leit, un di heida zayla sich zu eem gevva, un sei roo-blatz zayld hallich sei.
Eah sawkt: “Es is zu leicht en ding es du mei gnecht sei solsht fa di shtamma fumm Jakob zammah bringa, un di leit funn Israel zrikk bringa es ich kalda habb. Ich zayl dich aw en licht macha zu di Heida, so es du mei saylichkeit zu di endah funn di eaht bringsht.”
Heichet mich oh, mei leit, un heichet vass ich sawk, mei folk: Es zayld en ksetz ausgay funn miah, un mei adning un vass ich's recht hays, zayld en licht vadda zu di Heida.
Di sunn soll nimmi dei licht sei im dawk, un di helling fumm moon soll nimmi uf dich sheina, fa da Hah zayld dei ayvich licht sei, un dei Gott zayld dei hallichkeit sei.
Henn di heida selayva iahra gettah fahandeld, even vann si kenn gettah sinn? Doch mei leit henn iahra hallichkeit fahandeld fa abgettah es eena nett helfa kenna.