Zion, du es goodi zeiya bringsht, gay nuff uf en hohchah berg. Jerusalem, du es goodi zeiya bringsht, hayb dei shtimm uf mitt macht, hayb si uf un feich dich nett. Sawk zu di shtett funn Juda, “Do is eiyah Gott!”
Eah sawkt: “Es is zu leicht en ding es du mei gnecht sei solsht fa di shtamma fumm Jakob zammah bringa, un di leit funn Israel zrikk bringa es ich kalda habb. Ich zayl dich aw en licht macha zu di Heida, so es du mei saylichkeit zu di endah funn di eaht bringsht.”
Da Hah hott sei heilichah oahm blutt gmacht fannich di awwa funn awl di heida, un di endah funn di gans eaht zayla di saylichkeit funn unsah Gott sayna.
Vi leeblich uf di berga sinn di fees funn sellah es goodi zeiya bringd, sellah es fridda ausrooft, sellah es es fraylich vatt bei bringd, sellah es di saylichkeit breddicht, un sellah es sawkt zu Zion, “Dei Gott is kaynich!”
Da Geisht funn Gott da Hah is uf miah, veil da Hah mich ksalbt hott fa goodi zeiya breddicha zu di oahma. Eah hott mich kshikt fa selli hayla mitt vayyi hatza, fa di freiheit fakindicha zu di kfangana, un fa selli frei macha es gebunna sinn.
Eah hott ksawt, “Feich dich nett, oh mann es hohch ohksenna is. Fridda sei mitt diah; sei shteik un sei gedrohsht.” Vo eah dess ksawt katt hott, habb ich mei grefta zrikk grikt un habb ksawt, “Du, oh hah, hosht mich fagrefticht, nau shvetz zu miah.”
Froiyet eich oahrich, diah leit funn Zion! Greishet laut, diah leit funn Jerusalem! Gukket, eiyah kaynich is am zu eich kumma; eah is gerecht un hott saylichkeit, is daymeedich, un is am reida uf en donkey, sell is, uf en hutsh aus en donkey.
Avvah da engel hott ksawt zu eem, “Feich dich nett, Zacharias, fa dei gebayt is keaht vadda, un dei fraw, di Elizabeth, zayld en kind havva funn diah un du solsht sei nohma Johannes haysa.
Zu miah, even da vennichsht funn awl di glawvicha, hott Gott dee gnawt gevva es ich dee unbegreiflichi reichi sacha funn Christus breddicha dauf zu di Heida,
Sell is, vann diah fesht un gegrund bleivet im glawva un drayyet nett vekk funn di hofning fumm Effangaylium. Dess is es Effangaylium vo diah keaht hend un vo gebreddicht voah zu alles levendiches unnich em Himmel, un vass ich, da Paulus, en deenah vadda binn difunn.