No veist da Hah sich un kumd ivvah si, sei arrow fleekt fassich vi gviddah. Gott da Hah blohst's blohs-hann; eah lawft fassich in di shtoahms funn di saut.
No veist em Mensha Sohn sei zaycha sich im Himmel, un no doon awl di kshlechtah uf di eaht heila, un si zayla da Mensha Sohn sayna am kumma in di volka fumm Himmel mitt grohsi graft un hallichkeit.
Jesus hott ksawt zu eem, “Yau, du hosht so ksawt. Avvah ich sawk diah, noch demm zaylet diah da Mensha Sohn sayna an di rechts hand fumm Awlmechticha hokka, un diah zaylet een sayna kumma in di volka fumm Himmel.”
es diah eiyah meind nett kshvind fahuddeld vadda losset un es diah nett ufgriaht vaddet bei en geisht, en vatt adda en breef es funn uns sei soll—aynah es sawkt es da dawk fumm Hah shund kumma is.
No veist sellah ungerecht sich un da Hah zayld een doht macha mitt em ohften funn sei maul. Eah macht en end funn eem bei di grohs helling es dibei is vann eah kumd.
Avvah da dawk fumm Hah zayld kumma vi en deeb in di nacht. Di himla zayla fagay mitt en grohsi yacht, un awl di nadiahlichi sacha zayla fashmolsa vadda mitt feiyah. Di eaht un alles in di eaht vatt ufgebrend.