Da Hah hott ksawt zu eem, “Veah hott em mensh sei maul gmacht? Veah macht een dawb adda es eah nett shvetza kann. Veah macht een sayna adda blind? Is es nett mich, da Hah?
Uf sellah dawk zaylsht du sawwa: “Ich gebb dank zu diah, oh Hah. Fa du voahsht zannich mitt miah, avvah dei zann is nau vekk gedrayt, un du dusht mich drayshta.
Avvah vann ich shvetz zu diah, dann mach ich dei maul uf un du solsht sawwa zu eena, ‘Dess is vass da Awlmechtich Hah sawkt.’ Veah-evvah es heicha vill, loss een heicha, un veah-evvah es nett heicha vill, loss een nett heicha, fa si sinn en dikk-kebbich haus.”
Nau da ohvet difoah, eb deah mann bei kumma is, dann voah em Hah sei hand uf miah, un eah hott mei maul uf gmacht eb deah mann zu miah kumma is da neksht meiya. So voah mei maul uf gmacht, un ich habb viddah shvetza kenna.
Vo da deivel ausgedrivva voah hott da mann shvetza kenna. Di leit henn sich fashtaund un henn ksawt, “Es voah noch nee nix so ksenna vi dess in Israel.”
Nau heich moll, du zaylsht shtill sei un kansht nimmi shvetza biss an di zeit vann dee sacha blatz nemma zayla. Dess is veil du mei vadda nett geglawbt hosht vo voah kumma zayla an di recht zeit.”